Port Rybacki

Budowany w latach 1935–38, jeden z największych na Bałtyku. W 1952 r. otrzymał urzędową nazwę Władysławowo, dla upamiętnienia fortu wojennego zbudowanego w XVII w. na polecenie króla Władysława IV. Port opasują dwa falochrony: wschodni oraz zachodni, w kształcie łuku (ponad 700 m), który spełnia także rolę mola spacerowego.

Położony nad otwartym morzem jest jednym z najważniejszych portów pod względem ilości wyładowywanej ryby, liczby obsługiwanych kutrów rybackich i wyposażenia. Dysponuje doskonałym zapleczem przetwórczym i chłodniczym dla przemysłu rybnego. Pełni również funkcję żeglarskiej mariny. Jednostki pływające mogą się tutaj zaopatrzyć w paliwo, prowiant i wodę, dokonać niezbędnych napraw i remontów, zaś ich załogi – korzystać z energii elektrycznej, pryszniców i węzłów sanitarnych.

W porcie znajduje się także morskie przejście graniczne w turystyce żeglarskiej do portów skandynawskich, litewskich i łotewskich. W miesiącach letnich port staje się bazą dla rejsów wycieczkowych po Bałtyku. Do rejsów po morzu zaadaptowane są kutry rybackie, którymi można wypłynąć na godzinną wycieczkę wzdłuż wybrzeża. Amatorzy wędkarstwa mogą wziąć udział w 8-godzinnych wyprawach na połów dorsza wędką. Rejsy takie organizowane są przez cały rok i gwarantują wspaniałą, niezapomnianą atmosferę i prawdziwą morską przygodę.